મધરાતે નિન્દરને ગામ
મધરાતે નિન્દરને ગામ જુઓ કેવુ તો ફાટી રે નિકળ્યુ તોફાન
સપના ના જુંડ સામે લડવાને જંગ મે તો આંસુ ને સોપ્યુ સુકાન
આંસુ ની જાત સખી એવી તે કેવી અડકો જરાક ત્યાજ પાણી પાણી
કોણ લાવ્યુ આખ્યુ ના ઉંડા કૂવેથી એને પાંપણની પાળ લગી તાણીતાણી
અન્ધારે ડુબ્યો રે ઓરતા નો સૂરજ ને છાતીમા વસતુ વેરાન
સપનાના જુંડનુ તો એવુ જૂનૂન જાણે છાતીમા ધસમસતુ ધણ
ઘરના અરિસાઓ શોધે છે સમટા ખોવાયુ જે એક જણ
રુવાડે બટકેલી બેઠી છે ઇચ્છાઓ ઉમ્બરનુ જાળવવા માન
–નિખિલ જોશી